The best Side of نیلینگ

The best Side of نیلینگ

Blog Article

در این مدل، ممکن است گسیختگی رخ ندهد، اما سازه به دلیل وقوع جابجایی‌های قابل‌توجه در قسمت دیواره خود، حالت ایمن خود را حفظ نخواهد کرد. میزان جابجایی‌هایی که در سطح دیواره رخ می‌دهد، بسیار حائز اهمیت است و نباید از مقدار معینی تجاوز کند.

نیلینگ یک روش پایدارسازی گود است که از این روش برای نیل کردن بخش ناپایدار خاک به بخش پایدار آن استفاده می‌کنند.

حالا نیاز است که انواع گسیختگی‌های سیستم نیلینگ که در مرحله طراحی ذکر گردید را تعریف کنیم. در طراحی، دو شرایط حدی وجود دارد که باید موردبررسی و تحلیل قرار گیرند.

مش‌های فلزی باید به اندازه حداقل یک چشمه روی هم هم‌پوشانی شوند.

پایداری نیلینگ به جنس خاک، شرایط آب و هوایی و فرسایش سطح آن، سطح آب زیرزمینی، فشار هیدرواستاتیک، ضخامت شاتکریت و سربارهای مجاور بستگی دارد.

این میلگردها وظیفه اصلی را در نگهداری خاک و جلوگیری از ریزش آن‌ها برعهده خواهند داشت.

ارتفاع مجاز خاکبرداری در هر مرحله متاثر از پارامترهای مقاومت برشی خاک، میزان نفوذ آب‌های سطحی و میزان سربار متغیر است.

گزارش تراز آب در بخش‌های مختلف عملیات باید به طراح و ناظر توسط عوامل پروژه زهکشی ارائه شود.

باید در نظر داشت که این روش نیز مانند بسیاری از تکنیک‌های مختلف، معایبی نیز دارد که در هنگام اجرا باید به‌دقت به آن توجه نمود. برخی از این موارد عبارت‌اند از:

پس از شاتکریت و در فاصله زمانی کم نسبت به جاگذاری صفحات سر نیل و بستن مهره‌ها اقدام شود.

در این روش امکان اجرای پوشش دائمی نیز در صورت نیاز وجود دارد. این پوشش ها نیز می­ تواند از نوع بتن پاششی، بتن پیش ساخته، نیلینگ چیست بتن درجا ریز و سایر انواع تکنولوژی ­های جدیدتر برای اجرای پوشش طرح دار و سازگار با محیط می ­باشد. در روش انکراژ انواع روش های تزریق جهت تامین مقاومت قسمت گیردار وجود دارد.

بنابراین، امکان پایداری آن‌ها به صورت قائم یا نزدیک به قائم بسیار کم و مشکل است.

این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیت‌های جدی این روش در این شرایط است.

شما لایق بهترین ها هستید و ما در این مسیر همراه شما هستیم …